kierująca projektem: Barbara Dynda
realizacja: 2021 – 2024
program: PRELUDIUM, Narodowe Centrum Nauki
Celem projektu jest analiza przemian oddolnych dyskursów, praktyk i tożsamości feministycznych w Polsce okresu transformacji i dekad późniejszych na przykładzie polskich zinów kobiecych tworzonych po 1989 roku. Badania polegać będą na intersekcjonalnej perspektywie historyczno-etnograficznej, opierającej się na analizie poszczególnych wydawnictw, obserwacji uczestniczącej oraz na przeprowadzeniu wywiadów z zakresu metody historii mówionej z przedstawicielkami środowisk, które – njnj – począwszy od lat 90. – były silnie zaangażowane w wytwarzanie i dystrybuowanie polskich zinów feministycznych. Metody te pozwolą na dotarcie do emancypacyjnego wymiaru procesów społecznych, które towarzyszyły praktykom współtworzenia polskich zinów feministycznych, upowszechniając tym samym wiedzę na temat historii i działalności kulturowej kobiet. Główne pytania badawcze, które pojawiają się w ramach projektu brzmią następująco: Jakie znaczenie w konstruowaniu polskich tożsamości feministycznych po 1989 roku odgrywały praktyki związane z twórczością zinów? Jaki był wpływ marginalnych, oddolnych grup feministycznych – w tym feminizmu anarchistycznego i nieheteronormatywnego – na polski feminizm neoliberalny po 1989 roku? Jaka była relacja polskiego feminizmu do procesów i zmian kształtujących feminizm globalny, konstruowany w oparciu o idee feminizmu anglo-amerykańskiego? Jakie formy przybierają współczesne praktyki wytwarzania i dystrybuowania zinów w Polsce? I wreszcie: czy poszczególne grupy i stowarzyszenia, które w latach 90. koncentrowały się wokół produkcji zinów feministycznych, wciąż odgrywają istotną rolę społeczną w konstruowaniu polskiego feminizmu?
