Przejdź do głównej treści →

Trzeci obieg – praktyki komunikacyjne kultury alternatywnej

Trzeci obieg – praktyki komunikacyjne kultury alternatywnej

kierujący projektem: dr Xawery Stańczyk

realizacja: luty 2013 – sierpień 2014

program: PRELUDIUM, Narodowe Centrum Nauki

Trzeci obieg kultury w PRL był alternatywny zarówno wobec obiegu pierwszego, oficjalnego, jak i drugiego, związanego z opozycją polityczną i Kościołem. Tworząca trzeci obieg kultura alternatywna stanowiła szeroką i zróżnicowaną formację, połączoną wspólnym typem wyobraźni, podobnym doświadczaniem otaczającej rzeczywistości, postawami wobec niej i zespołem praktyk komunikacyjnych. Te ostatnie nie zostały dotychczas poddane głębszej analizie. Tymczasem to właśnie metody komunikacji i wymiany myśli były w kulturze alternatywnej najbardziej innowacyjne. Uznaje się je często za prefigurację współczesnych praktyk dotyczących nowych mediów, a zwłaszcza portali społecznościowych w internecie. Kultura alternatywna załamała się w okresie społecznej i politycznej transformacji, ulegając atrofii w latach dziewięćdziesiątych. Celem projektu była odpowiedź na pytanie, czy upadek kultury alternatywnej był jedynie efektem transformacji, czy też wynikał po części z właściwości praktyk komunikacyjnych trzeciego obiegu, ich immanentnej nietrwałości, efemeryczności i niestabilności.

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności