Zakład Kultury Współczesnej

pokój 04 (niski parter) tel. 0-22 55 20 884 kierownik: dr hab. Włodzimierz Pessel

Profil naukowy Zakładu Kultury Współczesnej

Zakład współtworzą antropologowie i socjologowie kultury współczesnej. Realizując praktyczne działania badawcze w różnych jej obszarach, prowadzą jednocześnie namysł teoretyczny nad najnowszymi kategoriami metodologicznymi z zakresu refleksji kulturoznawczej, socjologicznej i filozoficznej. Współczesność jest tutaj rozumiana przede wszystkim jako ostatnie ćwierćwiecze określone przez splot przemian cywilizacyjnych, ekonomicznych, politycznych na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Współczesność – w odróżnieniu od epok wyodrębnianych przez historię kultury – jest niedomknięta, otwarta na to, czego jeszcze nie ma. Pracownicy i doktoranci Zakładu opisują kulturę współczesną z perspektywy polskiej, jednak w sposób, który pozwala usytuować zjawiska lokalne w kontekście procesów przekraczających uwarunkowania kultury narodowej. Z tego punktu widzenia w Zakładzie prowadzone są również badania społeczeństw i kultur obcych, zwłaszcza obszaru nordyckiego. Wykorzystywane przy tym elementy wiedzy z zakresu idei politycznych służą wydobywaniu odmienności rozwiązań systemowych i publicznych będących punktem wyjścia do lokalnej krytyki społecznej. Szczególne miejsce w dociekaniach zespołu badawczego Zakładu zajmują zjawiska spoza głównego nurtu kultury, takie, które wciąż pozostają słabo rozpoznane i których rozumienie wymaga rewizji tradycyjnych pojęć i założeń klasycznej humanistyki. Różnorodność zainteresowań naukowych w Zakładzie znajduje odzwierciedlenie w działalności dydaktycznej i naukowej podejmującej między innymi zagadnienia dyskursów religijnych, pamięci zbiorowej, praktyk lekturowych, praktyk podróżopisarskich, nowych ruchów społecznych, dyskursów subkultur czy zjawisk kultury miejskiej z uwzględnieniem jej tak zwanych marginaliów, np. kultury sanitarnej. Prace prowadzone w Zakładzie stale też podejmują refleksję nad miejscem kulturoznawców we współczesnym świecie – służą temu z jednej strony badania losów absolwentów IKP, z drugiej zaś krytyczny namysł nad polityką naukową w Polsce i w Europie.