Nominacja do Nagrody Naukowej im. Jerzego Giedroycia w 2006 roku.
Książka jest próbą analitycznego spojrzenia na proces narodzin i pierwsze fazy rozwoju literatury litewskiej jako literatury narodowej. Przedmiotem badawczej uwagi są tu almanachy literackie, w omawianym okresie najpełniej odzwierciedlające specyfikę i dynamikę litewskiego życia kulturalnego. Jako publikacje w języku litewskim, łączące tradycyjny, zrytualizowany model uczestnictwa w kulturze z modernistycznym przesłaniem, dostarczały one swoim czytelnikom bodźców do samookreślenia, proponując zarazem pewne definicje i interpretacje pojęcia „litewskości”. Tak zakreślona analiza umożliwiła prześledzenie procesu przemiany tradycyjnej społeczności o strukturze wspólnotowej w nowoczesne europejskie społeczeństwo, jak również refleksję komparatystyczną nad kształtowaniem się w pierwszej połowie XX wieku świadomości narodowej i tożsamości kulturowej w kontekście europejskim.