Antologia gromadzi refleksje, manifesty i autokomentarze określające świadomość artystyczną ludzi teatru – wybitnych aktorów, reżyserów i inscenizatorów. Ich wypowiedzi są świadectwem różnych sposobów postrzegania sztuki scenicznej oraz zapisem doświadczeń z własnej pracy teatralnej. Dają podstawę do interpretacji zarówno postaw twórczych, jak i najważniejszych dzieł teatralnych drugiej połowy minionego stulecia. Zestawione w kilku działach, w porządku chronologicznym, bez zwyczajowego podziału na gatunki czy środowiska, w których powstały, nabierają nowego znaczenia i pozwalają dostrzec bogactwo i wielobarwność dokonań całego polskiego teatru.