Program

Rok I
przedmiot	I semestr	II semestr
Stosowana antropologia kultury 60 godz., 6 ECTS	30 godz., 3 ECTS	30 godz., 3 ECTS
Media w kulturze współczesnej 60 godz., 6 ECTS	30 godz., 3 ECTS	30 godz., 3 ECTS
Sztuka partycypacyjna i jej konteksty 30 godz., 3 ECTS	30 godz., 3 ECTS	-
Polityki i instytucje kultury 30 godz., 3 ECTS	30 godz. ćwiczeń 3 ECTS	-
Idee zaangażowania społecznego 30 godz. 3 ECTS	-	30 godz. ćwiczeń 3 ECTS
Metody badań terenowych 30 godz., 3 ECTS	30 godz., 3 ECTS	-
Pracownia terenowa 45 godz., 3 ECTS	-	45 godz., 3 ECTS
Proseminarium 30 godz., 6 ECTS	-	30 godz., 6 ECTS
Warsztaty twórcze do wyboru* 150 godz., 15 ECTS	90 godz., 15 ECTS	60 godz., 15 ECTS
OGUN (przedmiot ogólnouniwersytecki)** 30 godz., 2 ECTS	30 godz., 2 ECTS	-
Praktyki*** 51 dni, 8 ECTS
Objazd 30 godz., 2 ECTS	30 godz., 2 ECTS	-
Łącznie 525 godzin, 51 dni praktyk, 60 ECTS	300 godz., 30 ECTS	225 godz., 30 ECTS

Każdy warsztat to 30 godz. (3 ECTS). Podział na semestry umowny – obowiązuje zaliczenie 150 godz. w całym roku akademickim. Lista warsztatów do wyboru w roku akademickim 2020/2021 znajduje się TUTAJ.

** Podział na semestry umowny. Obowiązuje zaliczenie 30 godz. (2 ECTS) w całym roku akademickim.

*** Podział na semestry umowny. Obowiązuje zaliczenie 51 dni (8 ECTS) w całym roku akademickim.

Stosowana antropologia kultury 

dr Ewelina Godlewska-Byliniak

60 godz., ćwiczenia

Celem zajęć jest zaznajomienie uczestników z najważniejszymi ujęciami teoretycznymi pozwalającymi opisać i analizować kulturowe aspekty współczesnych zjawisk i procesów społecznych. Program ćwiczeń nie jest skróconą wersją historii idei antropologii kultury, podporządkowany jest zagadnieniom tytułowej stosowalności perspektywy antropologicznej, a nie perypetiom pewnej dziedziny wiedzy. Tematy zajęć zostały więc tak zaplanowane, że nie powtarzają podstawowego kursu antropologii kultury, lecz skupiają się na tych wątkach, które są bezpośrednio związane z praktyką działania w kulturze, z różnego typu społecznościami, w zmiennych kontekstach społecznych. Ćwiczenia przygotowują studentów do stosowania perspektywy antropologicznej w pracy animacyjnej, a także do ujęcia teoretycznego i metodologicznego podczas realizacji projektu dyplomowego i pisania pracy magisterskiej.

dr Ewelina Godlewska-Byliniak – kulturoznawczyni, autorka książek „Tadeusz Kantor: sobowtór, melancholia, powtórzenie” (2011) oraz „Teatr radio-logiczny Tymoteusza Karpowicza” (2012), współredaktorka antologii „Odzyskiwanie obecności. Niepełnosprawność w teatrze i performansie (2017) oraz „Niepełnosprawność i społeczeństwo. Performatywna siła protestu (2018). Jej głównym obszarem badawczym jest teatr i performans w XX w., zajmuje się także historyczno-kulturową zmiennością pojęcia melancholii, kategorią głosu w humanistyce współczesnej oraz kwestią reprezentacji odmienności (przede wszystkim cielesnej) w kulturze. Obecnie jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół kategorii niepełnosprawności w teatrze i widowiskach XX wieku.

 

Media w kulturze współczesnej

dr Dorota Sosnowska

60 godz., ćwiczenia

Celem zajęć jest wprowadzenie we współczesne teorie i praktyki medialne. Proponowana perspektywa pozwala z jednej strony na ujęcie – poza podziałem na poszczególne media – aktualnych zjawisk społecznych i artystycznych przez pryzmat związanych z nimi praktyk medialnych, a zarazem na rozpoznanie ich teoretycznej wagi. Zajęcia dają solidne podstawy teoretyczne (ćwiczenia), a zarazem uczą aplikacji teorii do wybranych zjawisk, obiektów, działań, instytucji (warsztat).

dr Dorota Sosnowska– kulturoznawczyni zajmująca się teatrem i performansem. W latach 2011–2013 asystentka naukowa w europejskim projekcie ECLAP (European Collected Library of Artistic Performance), w latach 2006–2008 współpracowniczka zespołu specjalizacji „Animacja kultury”. W pracy nad doktoratem zajmowała się historią teatru polskiego okresu PRL, obecnie interesuje się problemem źródła, archiwum, dokumentacji i medialności w nauce o teatrze i performansie. Autorka książki  „Królowe PRL. Sceniczne wizerunki Ireny Eichlerówny, Niny Andrycz i Elżbiety Barszczewskiej jako modele kobiecości” (2014). Redaktorka książek o sztuce:  „Siedem dni w świecie sztuki” (Sarah Thornton, 2011),  „Między Stanisława Dróżdża” (2011),  „The Edge of It” (2014). Od 2012 roku pracuje w zespole realizującym projekt „Sztuki wykonawcze. Źródła i mediacje” finansowany ze środków NPRH.

 

Sztuka partycypacyjna i jej konteksty

dr Zofia Dworakowska

30 godz., warsztat

Celem warsztatu jest przekazanie wiedzy o ideach i praktykach poświęconych przekraczaniu alienacji sztuki i kwestiom uczestnictwa, a więc z obszaru projektów publicznych, sztuki partycypacyjnej etc. Warsztaty zorganizowane będą wokół analizy konkretnych inicjatyw m.in. teatru gromadzkiego w koncepcjach Jędrzeja Cierniaka, Antoniny Sokolicz, Witolda Wandurskiego; kultury czynnej Jerzego Grotowskiego; barterów Odin Teatret, teatru uciśnionych Augusto Boala, wypraw „Gardzienic”; projektów „Dom” Akademii Ruchu; sztuki kontekstualnej Jana Świdzińskiego; formy otwartej Oskara Hansena; rzeźby społecznej Josepha Beuysa; projektów publicznych Joanny Rajkowskiej prac sąsiedzkich Pawła Althamera; brytyjskiego nurtu community arts.

dr Zofia Dworakowska– absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW i Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, adiunkt w IKP UW. Zajmuje się badaniem różnych form uczestnictwa w kulturze, sztuką społecznie zaangażowaną oraz problematyką aktywnych badań jakościowych. Kieruje studiami Sztuki Społeczne oraz Studiami Podyplomowymi „Pedagogika teatru” (wraz z Justyną Sobczyk). Należy do Społecznej Rady Kultury przy Prezydent M. St. Warszawa.

 

Polityki i instytucje kultury

dr Joanna Kubicka

30 godz., ćwiczenia

Zajęcia przedstawiające system organizacji i finansowania życia kulturalnego w Polsce. Funkcjonujące rozwiązania zostaną przedstawione także w ujęciu historycznym i porównawczym wobec innych modeli działających w Europie i poza nią. Krytyka porządku instytucjonalnego ma na celu “odgórne” zapoznanie się z nim, jego strukturą i jej konsekwencjami, a także “oddolne” rozpoznanie potencjalnego miejsca w nim uczestników życia kulturalnego. Analiza obejmie aktorów (indywidualnych, zespołowych, instytucjonalnych – od instytucji państwowych, przez samorządowe, po przedsiębiorstwa i sektor NGO), idee (misje i strategie oraz teksty programowe instytucji różnego rodzaju, dominujące modele myślenia o formach uczestnictwa w kulturze, cele i założenia polityki kulturalnej państwa) oraz relacje pomiędzy zakładaną i realizowaną polityką kulturalną a finansami.

dr Joanna Kubicka – kulturoznawczyni, adiunkt w Instytucie Kultury Polskiej UW, prezeska Stowarzyszenia Katedra Kultury, wieloletnia koordynatorka projektów krajowych i zagranicznych, jako ekspertka współpracowała m.in. z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Centrum Komunikacji Społecznej, Muzeum Historii Polski oraz warszawskimi organizacjami pozarządowymi. Zajmuje się historią kultury polskiej XIX i XX wieku, tradycjami zaangażowaniem społecznego i formami uczestnictwa w kulturze. Interesują ją oddolne strategie opowiadania o przeszłości oraz  społeczne korzenie instytucji kultury w Polsce. Autorka książki „Na przełomie. Pozytywiści warszawscy i pomoc własna”(Warszawa 2016).

 

Idee zaangażowania społecznego

dr Weronika Parfianowicz

30 godz., ćwiczenia

Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi koncepcjami wpisującymi się w tradycję zaangażowania społecznego – w ujęciu historycznym i w kulturze współczesnej. Dzięki krytycznej refleksji wokół wybranych tekstów i dokumentacji działań, studenci zdobędą wiedzę i umiejętności pozwalające samodzielnie analizować współczesne zjawiska i praktyki społeczne wpisujące się w nurt społecznego aktywizmu i zaangażowania oraz trafnie osadzać je w kontekście historycznym.

dr Weronika Parfianowicz – kulturoznawczyni, członkini Zakładu Historii Kultury IKP UW i Pracowni Studiów Miejskich. Autorka książki “Europa Środkowa w tekstach i działaniach. Polskie i czeskie dyskusje” (nominowana do nagrody im. Jerzego Giedroycia). Zajmuje się historią nowoczesnej kultury czeskiej (zwłaszcza historią awangardy i kulturą undergroundową) oraz przestrzenią i obyczajowością miast Europy Środkowej. Prowadzi zajęcia z historii kultury czeskiej i konwersatoria poświęcone miastom Europy Środkowej i kulturze mieszkania, współorganizuje studenckie objazdy naukowe oraz cykle debat poświęconych najważniejszym wyzwaniom współczesności.

 

Metody badań terenowych

dr hab. Zuzanna Grębecka

30 godz., warsztat

Celem warsztatu jest zdobycie przez studentów wiedzy i praktycznych umiejętności prowadzenia badań terenowych i diagnozy lokalnej. Warsztat obejmuje uporządkowanie wiedzy o zróżnicowanych metodach badawczych, poczynając od podstawowego rozróżnienia na metody ilościowe i jakościowe, poprzez różnorodne metodologie jakościowe, ze szczególnym uwzględnieniem badań zaangażowanych, aktywizujących, opartych na współpracy, wykorzystujących sztukę.

dr hab. Zuzanna Grębecka – antropolożka kultury, etnolożka, adiunkt w Zakładzie Antropologii Słowa w IKP UW. Zajmuje się przede wszystkim antropologią komunizmu i postkomunizmu, a także antropologią zmysłów, interesuje się też metodologią badań terenowych. W latach 2010-2017 prowadziła badania etnograficzne w Legnicy, poświęcone pamięci o stacjonowaniu w tym mieście w latach 1945–1993 Armii Radzieckiej i radzieckiej cywilnej służby pomocniczej, a w latach 1996–2007 eksploracje terenowe na północno-zachodniej Białorusi i we wschodniej Polsce na temat współczesnej magii ludowej. Opublikowała monografie „Obcy w mieście. Żołnierze radzieccy w pamięci, doświadczeniu i opowieści legniczan” (2017), „Mówiono „druga Moskwa”. Wspomnienia legniczan o stacjonowaniu wojsk radzieckich w latach 1945-1993. Źródła etnograficzne” (2015; wraz z Jędrzejem Bursztą), „Słowo magiczne poddane technologii. Magia ludowa w praktykach postsowieckiej kultury popularnej” (2007).

 

Warsztaty twórcze do wyboru

150 godz.

Celem warsztatów jest przygotowanie studentów do wykorzystywania sztuki i metod twórczych w pracy z różnymi grupami społecznymi. Wszystkie warsztaty prowadzone są przez doświadczonych praktyków – artystów i animatorów kultury. Warsztaty obejmują m.in. fotografię społeczną, sztukę opowiadania, nagrania terenowe (field recording), performans, teatr fizyczny, film dokumentalny.

 

Pracownia terenowa

dr Zofia Dworakowska

45 godz.

Warsztaty odbywające się poza Uniwersytetem, w jednej z dzielnic w Warszawy i oparte są na współpracy z mieszkańcami i przedstawicielami lokalnych instytucji społecznych i kulturalnych. Pracownia terenowa zakłada stworzenie studenckiej grupy roboczej, która wspólnie przejdzie wszystkie etapy projektu w społeczności lokalnej od diagnozy do przygotowania wydarzenia otwartego. Studenci zdobędą umiejętności w prowadzeniu badań partycypacyjnych, kreatywnych konsultacji społecznych, a także wspólnie stworzą i zrealizują pomysły na interakcje w przestrzeni publicznej i współdziałanie z mieszkańcami.

 

Proseminarium

dr Joanna Kubicka

30 godz., ćwiczenia

Celem zajęć proseminaryjnych będzie przygotowanie studentów do świadomego i krytycznego sformułowania ogólnych założeń własnego projektu dyplomowego. Praca w ramach proseminarium podzielona jest na trzy etapy: omówienia wybranych przykładów działań, opatrzone krytycznym komentarzem; samodzielna, ale konsultowana z prowadzącą proseminarium diagnoza środowiska lokalnego wybranego jako miejsce realizacji projektu; sformułowanie wstępnych założeń dla projektu dyplomowego.

 

Objazd

30 godz. (3 dni)

Wizyty studyjne, których celem jest rozpoznanie i krytyczna refleksja nad formami kultury lokalnej w wybranych regionach Polski. W ramach objazdów studenci odwiedzą najważniejsze ośrodki kultury, wezmą udział w warsztatach, spotkaniach i dyskusjach, będą też mieli okazję do pracy seminaryjnej wokół lektur budujących kontekst i umożliwiających refleksję nad kulturotwórcza rolą odwiedzanych miejsc.

 

Praktyki

51 dni

Celem praktyk jest zapoznanie studentów z warunkami pracy w organizacjach i instytucjach kultury, z regulacjami prawnymi i systemem zarządzania oraz sposobami funkcjonowania ze względu na rodzaj misji, typ odbiorców, kontekst społeczny i ekonomiczny. Studenci wybierać będą spośród oferty formułowanej na dany rok akademicki lub zgodnie z własnym wyborem dostosowanym do profilu zainteresowań. Praktyki będą się odbywały w instytucjach o szerokim spektrum form prawnych i organizacyjnych, co pozwoli przygotować studentów do pracy w zróżnicowanych kontekstach społecznych i instytucjonalnych.

 

Przedmiot spoza kierunku

30 godz.

Rok II
przedmiot	I semestr	II semestr
Projekt - planowanie, zarządzanie, finansowanie, ewaluacja 30 godz., 3 ECTS	30 godz., 3 ECTS	-
Translatorium 30 godz., 2 ECTS	30 godz., 2 ECTS 12 ECTS	-
Seminarium 60 godz., 30 ECTS	30 godz. seminarium 15 ECTS	30 godz. seminarium 15 ECTS
Warsztaty do wyboru* 150 godz., 15 ECTS	60 godz., 6 ECTS	90 godz., 9 ECTS
OGUN** 60 godz., 4 ECTS	30 godz., 2 ECTS	30 godz., 2 ECTS
Praktyki*** 39 dni, 6 ECTS
Łącznie 330 godz., 60 ECTS.	210 godz., 30 ECTS	120 godz., 30 ECTS

* Każdy warsztat to 30 godz. (3 ECTS). Podział na semestry umowny – obowiązuje zaliczenie 150 godz. w całym roku akademickim. Lista warsztatów do wyboru w roku akademickim 2020/2021 znajduje się TUTAJ.

** Podział na semestry umowny. Obowiązuje zaliczenie 60 godz. (4 ECTS) w całym roku akademickim.

*** Podział na semestry umowny. Obowiązuje zaliczenie 39 dni (6 ECTS) w całym roku akademickim.

Łącznie w programie studiów: 855 godzinoraz 90 dni praktyk (120 ECTS)

 

Projekt – planowanie, zarządzanie, finansowanie, ewaluacja

Marta Białek-Graczyk, Magdalena Krasowska-Igras

30 godz., warsztat

Zajęcia poświęcone problematyce zarządzania w kulturze, planowania działań twórczych w oparciu o metodę projektową, dostarczające narzędzi do samodzielnej realizacji projektów społecznych i artystycznych. Podczas zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi zasadami planowania projektu oraz jego ewaluacji oraz nauczą się poprzez ćwiczenia praktyczne, jak tworzyć harmonogram i budżet projektu oraz jak pozyskiwać środki finansowe na działania.

Marta Białek-Graczyk– menedżerka i animatorka kultury, socjolożka. Absolwentka ISNS UW, Szkoły Reportażu, European Diploma in Cultural Managment oraz Podyplomowych Studiów z obszaru Ewaluacji Projektów Społecznych. Założycielka i prezeska Towarzystwa Inicjatyw Twórczych “ę” z ponad 12 letnim doświadczeniem w liderowaniu organizacji. Autorka i współautorka kilkudziesięciu projektów społecznych i kulturalnych, stypendystka MKDiN oraz członkini Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie M.St.Warszawy (2012-2015).

Magdalena Krasowska-Igras – menedżerka kultury, fundraiserka, twórczyni i realizatorka projektów edukacyjnych, aktualnie capacity building menedżer w programie „Aktywni Obywatele-Fundusz Regionalny” i koordynatorka projektów w Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, ekspertka w programie UE „Culture & Creativity” dla krajów Partnerstwa Wschodniego.

 

Translatorium

prof. dr hab. Grzegorz Godlewski

30 godz., warsztat

Zajęcia praktyczne wprowadzające w warsztat tłumacza tekstów w dziedzinie antropologii kulturowej i sztuki współczesnej. Uczestnicy poznają specyficzne problemy pracy tłumacza tekstów specjalistycznych w dziedzinie badań kultury i sztuki; nauczą się stosowania zasad translatoryki, ze szczególnym uwzględnieniem pracy ze słownikami, poszukiwania ekwiwalentów znaczeniowych, redagowania językowego tekstu; poznają i nauczą się stosować zasady redakcji naukowej przekładów. Warsztat służy też poznaniu najnowszych międzynarodowych badań i prac z obszaru sztuki partycypacyjnej.

prof. dr hab. Grzegorz Godlewski – zajmuje się antropologią słowa i antropologiczną teorią kultury. W Instytucie Kultury Polskiej prowadzi ćwiczenia z antropologii słowa, wykład Współczesne teorie antropologiczne, translatorium antropologiczne, seminarium doktoranckie. Autor książek: „Lekcja kryzysu. Źródła kulturalizmu Floriana Znanieckiego” (1997), „Słowo – pismo – sztuka słowa. Perspektywy antropologiczne” (2008), „Luneta i radar. Szkice z antropologicznej teorii kultury” (2016). Współredaktor podręczników „Antropologia kultury” (2005) i „Antropologia słowa” (2003) oraz tomów zbiorowych: „Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość” (2002), „Kulturologia polska XX wieku” (2013), „Od aforyzmu do zinu. Gatunki twórczości słownej” (2014), „Antropologia praktyk językowych” (2016). Członek redakcji Almanachu Antropologicznego „Communicare” i rady „Kultury Współczesnej”. Wiceprzewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze PAN (w kadencji 2015-2019). Członek Rady Fundacji „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów”.

 

Warsztaty twórcze do wyboru

150 godz.

Celem warsztatów jest przygotowanie studentów do wykorzystywania sztuki i metod twórczych w pracy z różnymi grupami społecznymi. Wszystkie warsztaty prowadzone są przez doświadczonych praktyków – artystów i animatorów kultury. Warsztaty obejmują m.in. fotografię społeczną, sztukę opowiadania, nagrania terenowe (field recording), performans, teatr fizyczny, film dokumentalny.

 

Seminarium

60 godz.

Seminarium poświęcone jest pracy ze studentem/studentką nad jego/jej pracą dyplomową, która obejmuje realizację projektu działania w kulturze oraz tekst poddający ten projekt refleksji. Projekt powinien spełniać trzy podstawowe warunki:

• być oparty na diagnozie – rozpoznaniu społecznych, historycznych, kulturowych uwarunkowań wybranego tematu/obszaru/grupy;
• ma mieć charakter partycypacyjny, a więc angażować we wspólny proces inne osoby. takie jak m.in.: mieszkańców lub użytkowników konkretnej przestrzeni, przedstawicieli danej grupy społecznej lub społeczności;
• wykorzystywać media kultury, narzędzia twórcze, strategie artystyczne w pracy z wybraną grupą osób.

dr Zofia Dworakowska – absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW i Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Zajmuje się badaniem różnych form uczestnictwa w kulturze, sztuką społecznie zaangażowaną oraz problematyką aktywnych badań jakościowych. Członkini Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie m. st. Warszawy oraz zespołu programującego prace nad polityką kulturalną Warszawy do roku 2030. Jako animatorka kultury, kuratorka, ekspertka współpracowała m.in z Biennale Warszawa, CSW Zamek Ujazdowski, Fabryką Sztuki w Łodzi, Grupą Pedagogiki i Animacji Społecznej, Komuną Warszawa, Stowarzyszeniem Boris.

dr Joanna Kubicka – kulturoznawczyni, prezeska Stowarzyszenia Katedra Kultury, realizującego projekty artystyczne i animacyjne ze społecznościami lokalnymi. Jako ekspertka współpracuje m.in. z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowym Centrum Kultury oraz sektorem pozarządowym. Tutorka w programach społeczno-kulturalnych, m.in. „Seniorzy w akcji”, „Młode Menedżerki Kultury”, „Sieci wsparcia”, „Warszawa Lokalnie”. Zajmuje się badaniem form zaangażowania społecznego, społeczną rolą instytucji kultury, historią publiczną i oddolną. Autorka książki „Na przełomie. Pozytywiści warszawscy i pomoc własna” (2016), współredaktorka m.in. książki „Twórcze społeczności. Notatki z terenu” (2012).

dr hab. Iwona Kurz, prof. ucz. – kulturoznawczyni, badaczka kultury wizualnej, zajmuje się też politykami kulturalnymi. W latach 1994–2008 pracowała w zespole prowadzącym specjalizację „Animacja kultury” i koordynującym międzynarodowe projekty z dziedziny animacji kultury. Redaktorka i współautorka publikacji dotyczących działania w kulturze: “Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość” (2002), „Teraz! Animacja kultury” (2008), „Lokalnie: animacja kultury / community arts” (2008). Jako badaczka, edukatorka i ekspertka współpracuje z wieloma warszawskimi instytucjami kultury i organizacjami pozarządowymi. Członkini Zespołu Programowego Forum Przyszłości Kultury. Współautorka polityki kulturalnej m. st. Warszawy.

dr hab. Małgorzata Litwinowicz – opowiadaczka, badaczka historii kultury, lituanistka. Współzałożycielka Stowarzyszenia Grupa Studnia O. (1997), w latach 2006-2018 kuratorka programu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Opowiadania w Warszawie. Pracuje w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Wydała dwie książki autorskie („O starożytnościach litewskich” oraz „Zmiana, której nie było. Trzy próby czytania Reymonta”), jest też współredaktorką książek popularyzujących sztukę opowiadania („Przyjemności opowiadania”, „Małe muzea, duże historie”). Jako animatorka kultury i opowiadaczka współpracowała z wieloma instytucjami w Polsce i zagranicą (Federation of European Storytellers, Scottish Storytelling Centre, CLiO i in.).

 

Praktyki

39 dni

Celem praktyk jest zapoznanie studentów z warunkami pracy w organizacjach i instytucjach kultury, z regulacjami prawnymi i systemem zarządzania oraz sposobami funkcjonowania ze względu na rodzaj misji, typ odbiorców, kontekst społeczny i ekonomiczny. Studenci wybierać będą spośród oferty formułowanej na dany rok akademicki lub zgodnie z własnym wyborem dostosowanym do profilu zainteresowań. Praktyki będą się odbywały w instytucjach o szerokim spektrum form prawnych i organizacyjnych, co pozwoli przygotować studentów do pracy w zróżnicowanych kontekstach społecznych i instytucjonalnych.

 

Przedmiot spoza kierunku

2x 30 godz.

 

SZTUKI SPOŁECZNE 2020/2021

Warsztaty do wyboru dla dwóch roczników studiów

 

 

Bardzo (nie) prawdziwe

Anna Smolar

Zajęcia będą poświęcone procesowi tworzenia performansu na podstawie materiałów dokumentalnych, archiwalnych czy też narracji autobiograficznych. Będziemy wspólnie zastanawiać się nad tym, jak przekształcać prawdziwą opowieść w materię teatralną, omawiając różne dostępne środki i narzędzia. Przygotowaniom do kolektywnych projektów będzie towarzyszyć oglądanie zapisów wideo wykładów oraz performansów dotyczących dokumentu w teatrze.

Anna Smolar – reżyserka teatralna, dramaturżka, tłumaczka. Absolwentka literaturoznawstwa na Uniwersytecie Paris-Sorbonne. Reżyserowała m. in. w Nowym Teatrze w Warszawie, w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Laureatka Paszportu Polityki 2016 w kategorii Teatr. Autorka francuskiego tłumaczenia książki Grażyny Jagielskiej Miłość z kamienia. Do jej najnowszych prac należą Kowboje w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, Erazm/Erasmus w Nowym Teatrze oraz Slow motion w Narodowym Teatrze w Wilnie.

 

Czytanie obrazów

Urszula Kochanowska

Zajęcia pomyślane są jako rodzaj ćwiczeń z uważnego patrzenia. Bierzemy na warsztat obrazy z zasobów historii malarstwa europejskiego (i nie tylko) i obserwujemy, jakie treści i w jaki sposób mogą być przekazywane (i były przekazywane) przez to medium. Zadaniem warsztatu jest nauczenie studentów aktywnego i świadomego odbioru szerokiego spektrum sztuki wizualnej, a także budzenie i rozwijanie odpowiedniej dyspozycji, potrzebnej do własnego twórczego działania.

Urszula Kochanowska – absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie, stypendystka na uniwersytetach w Bolonii, Florencji i Sienie. Zaangażowana w nurt „trzeciego teatru” w Polsce i we Włoszech. Prowadziła zajęcia poświęcone analizie komunikatów wizualnych na Uniwersytecie Warszawskim, Universita per Stranieri w Sienie, Universita „La Sapienza” w Rzymie. Zorganizowała i prowadziła galerię sztuki księgarni „Czytelnik” (1993-96).

 

„Dziecko jest jutrem” (Korczak) – poszukując możliwości zmiany

dr Jaśmina Wójcik

Warsztaty będą poświęcone pracy ze społecznościami, w szczególności z tymi, których podmiotowość jest zagrożona. Celem jest poddanie refleksji tego typu działaniom oraz zwrócenie uwagi na związaną z nimi odpowiedzialność. Ważnym obszarem dyskusji stanie się praca ze szczególną społecznością, jaką może być grupa dzieci. Polem inspiracji dla tych rozważań będzie pedagogika korczakowska. Studenci i studentki zapoznają się z pismami Janusza Korczaka i Maryny Falskiej oraz dorobkiem, tworzonego przez nich, bielańskiego Naszego Domu, aby na koniec wypracować scenariusze współczesnej pracy inspirowanej tą spuścizną.

dr Jaśmina Wójcik – artywistka, artystka wizualna, reżyserka, pedagożka. Autorka i inicjatorka realizowanego w latach 2011-2019 wielodyscyplinarnego przedsięwzięcia z pogranicza sztuki i aktywizmu społecznego z byłymi pracownikami fabryki ciągników Ursus, które zostały podsumowane dokumentem kreacyjnym pt. „Symfonia Fabryki Ursus”.  Zajmuje się włączaniem i oddawaniem podmiotowości społecznościom pozbawionym widzialności i możliwości wypowiedzi. Pracuje z dziećmi, włączając je do dialogu artystyczno-społecznego.

 

Ile kosztuje kultura?

Anna Czyżewska

Zajęcia będą poświęcone finansowaniu projektów społecznych i kulturalnych. Uczestnicy i uczestniczki poznają możliwe źródła finansowania swoich działań (w kontekście instytucjonalnym i pozainstytucjonalnym) oraz zdobędą umiejętność pisania wniosków (w zakresie pozyskiwania środków) i planowania budżetów. Elementem warsztatów będzie też refleksja nad konsekwencjami wyboru danego typu finansowania oraz zależnościami pomiędzy realizatorami działań a podmiotami finansującymi.  Kontekstem zajęć będzie polityka kulturalna MKiDN i samorządów, a także relacje kultura – biznes.

 Anna Czyżewska – etnografka, od 15 lat pracuje w sektorze pozarządowym, współtworzyła Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna, Pracownię Duży Pokój, Federację Mazowia. Wspiera organizacje pozarządowe na terenie woj. mazowieckiego. W latach 2012-2015 była członkinią Społecznej Rady Kultury przy Prezydent m.st. Warszawy. Jest członkinią Zespołu Sterującego Programu Patriotyzm Jutra. Prowadzi szkolenia dla kadr kultury, współpracuje m.in. z Narodowym Centrum Kultury, Narodowym Instytutem Dziedzictwa, Biurem Programu Niepodległa i Mazowieckim Instytutem Kultury.

 

Kino-oko. Podstawy filmu dokumentalnego

Jakub Piątek

Zajęcia warsztatowe, ukierunkowane na poznanie różnych nurtów filmu dokumentalnego i wypróbowanie różnych narzędzi, jakie one oferują. Film dokumentalny cechuje duża różnorodność:od obserwacji bez ingerencji, poprzez dokumenty kreacyjne, hybrydowe, found footage, animadoc, skończywszy na filmach interwencyjnych, politycznych i propagandowych. Film dokumentalny jest odzwierciedleniem tego, co możemy opowiedzieć o rzeczywistości – łącząc obraz i dźwięk na przestrzeni czasu. Program zajęć obejmuje: ćwiczenia-wprawki, analizy filmów, montaż. W ramach warsztatów studenci i studentki zrealizują swoje miniatury dokumentalne.

Jakub Piątek – reżyser i scenarzysta, absolwent Łódzkiej Szkoły Filmowej. Związany ze Szkołą Wajdy jako uczestnik (projekt „Reflection“, „Pierwszy dokument“) i wykładowca („Przedszkole Filmowe 2012“). Jego krótkometrażowy debiut „Matka“ był pokazywany na ponad pięćdziesięciu festiwalach filmowych, zdobył kilkanaście nagród. W 2014 ukończył film „One Man Show“, który miał premierę w Krakowie i Lipsku. W 2018 ukończył 30 minutową fabułę „Users“. Obecnie pracuje nad pełnometrażowym debiutem fabularnym „Prime Time“ oraz pełnometrażowym dokumentem „Pianoforte“. W Towarzystwie Inicjatyw Twórczych „ę“ odpowiadał za opiekę artystyczną w projektach filmowych skierowanych do młodych twórców („Polska.doc“, „Videonotacje“).

 

Metody pracy grupowej

Maja Branka

Zajęcia będą poświęcone analizie pracy grupowej – jej podstawowych mechanizmów, dynamiki i struktury. Odpowiemy na pytanie jak z perspektywy animatora/animatorki kultury inicjować, prowadzić i zakończyć pracę grupy oraz w jaki sposób zaprojektować doświadczenie edukacyjne. Skupimy się na funkcji, zadaniach i narzędziach oraz procesach psychologicznych charakterystycznych dla różnych etapów pracy grupy. Zastanowimy się w jaki sposób projektować doświadczenie i prowadzić grupy w sposób włączający i partycypacyjny tak, by motywować do działania i jednocześnie osiągać zakładane rezultaty. Zajęcia mają charakter praktyczny i będą przede wszystkim budować na doświadcza(e)niu osób uczestniczących.

Maja Branka – psycholożka, psychoterapeutka, trenerka; pracuje z grupami prowadząc szkolenia, warsztaty, treningi i  facylitacje. Od dziewięciu lat współpracuje z instytucjami kultury – bibliotekami i domami kultury oraz urzędnikami miejskimi odpowiedzialnymi za politykę kulturalną, trenerka Laboratorium Edukacji Kulturalnej w Warszawskim Programie Edukacji Kulturalnej. Specjalizuje się w komunikacji interpersonalnej i społecznej, edukacji równościowej oraz metodologii uczenia i wspierania w zmianie za pomocą długofalowych procesów edukacyjnych. Superwizorka Stowarzyszenia Trenerów Organizacji Pozarządowych (STOP).

 

Narzędzia cyfrowe dla kultury

Sylwia Żółkiewska

Podczas warsztatów uczestnicy i uczestniczki poznają bezpłatne i intuicyjne narzędzia cyfrowe, umożliwiające tworzenie prostych i zaawansowanych multimediów. Estetyczne i angażujące filmy, animacje, gify, plakaty, interaktywne mapy, quizy i prezentacje są obecnie niezbędne w pracy twórczej, w animacji kultury i promocji. W programie  zajęć zaplanowana jest także część teoretyczna, podczas której zaprezentowane zostaną podstawowe pojęcia związane z projektowaniem oraz ciekawe przykłady zastosowania wybranych narzędzi cyfrowych.

Sylwia Żółkiewska – projektantka, menedżerka kreatywna, animatorka kultury, artystka wizualna, entuzjastka nowych technologii. Absolwentka ASP w Krakowie oraz Studiów Menedżerskich dla Twórców, Artystów i Animatorów Kultury WZ UW, studiowała również Sztukę Mediów na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Turku w Finlandii. Stypendystka MKiDN w dziedzinie animacji kultury, obecnie przygotowuje pracę doktorską na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.

Więcej: www.zolkiewska.pl

 

Niezbędnik aktywnego mieszkańca

Natalia Gretzyngier, Tomasz Zając

Warsztat współorganizowany przez Centrum Komunikacji Społecznej m.st. Warszawy, które oferuje mieszkańcom szereg możliwości realizacji własnych projektów i angażowania się w życie miasta. Na zajęciach m.in. poznamy kolejne etapy przygotowywania działań w ramach inicjatywy lokalnej oraz zasady zgłaszania projektów do budżetu obywatelskiego. Kluczowym elementem zajęć będą wizyty studyjne – odwiedzimy miejsca, które wspierają  społeczności lokalne w działaniach, bezpłatnie udostępniają przestrzeń i sprzęt oraz sprzyjają realizacji pomysłów mieszkańców.

 

Podstawy produkcji muzycznej i wizualnej

Bartosz Weber, Wiktor Podgórski

Zajęcia stanowią  wprowadzenie do produkcji dźwięku i występów wizualnych (vj) oraz ich prezentacji przed publicznością. Zależy nam na przedstawieniu studentom i studentkom podstaw kompozycji muzycznej i wizualnej oraz poddaniu ich analizie w środowisku studyjnym i koncertowym.

Bartosz Weber – muzyk, kompozytor, producent, multiinstrumentalista, znany z grup Baaba, Slalom Mitch & Mitch, i Warszawskiej Orkiestry Rozrywkowej, stowarzyszenia Lado ABC. Prace Wiktora Podgórskiego (VTR) łączą dźwięk i sztuki wizualne. Jego projekty pokazywano na festiwalach Fresh Mind (Texas), Punto y Raya (Islandia), MIAF (Australia), i Banff Centre (Kanada). Tworzył oprawę do wydarzeń w MAD Museum, BRIC ARTS MEDIA HOUSE (NYC), Muzeum POLIN, NINATEKA, CSW i LADOM (Warszawa), Centrum Solidarności (Gdańsk), oraz na festiwalach Nowa Muzyka, Warszawska Jesień, ENTER, KODY i Unsound.

Wiktor Podgórski (VTR) pracuje na styku różnych dziedzin, często łącząc dźwięk i sztuki wizualne. Jego autorskie projekty były pokazywane między innymi na festiwalach Fresh Mind w Texasie (2015), Punto y Raya w Islandii (2015) i MIAF w Australii (2016), a audio-wideo instalacja “PRIOR” (2016) powstała podczas programu dla artystów audiowizualnych w renomowanym Banff Centre w Kanadzie. Współpracuje z innymi artystami tworząc oprawę muzyczną i wizualną do spektakli i koncertów.

 

Praktyczne zasady organizacji wystaw

Karolina Puchała-Rojek, dr Agnieszka Rayss

Celem zajęć jest zapoznanie studentów i studentki z narzędziami potrzebnymi do samodzielnego tworzenia wystaw, a także z różnymi metodami prowadzenia narracji w przestrzeni wystawienniczej. Studenci i studentki podczas warsztatów zapoznają się z istotnymi historycznymi  projektami kuratorskimi i zrealizowanymi wystawami, poddadzą je krytycznej analizie, zastanowią się nad znaczeniem, jakie miały we współczesnej kulturze   i wpływem nad myśleniem o nowoczesnym wystawiennictwie. Elementem warsztatów będzie również poznanie technicznych i organizacyjnych aspektów tworzenia wystaw.Studenci i studentki zrealizują także swoją własną wystawę, opartą o istniejące wcześniej  materiały.

Karolina Puchała-Rojek – historyczka sztuki i fotografii, współzałożycielka i przez wiele lat prezeska Fundacji Archeologia Fotografii, jednej z pierwszych i najważniejszych w Polsce organizacji kompleksowo zajmujących się opieką nad archiwami fotograficznymi. Kuratorka wystaw fotograficznych, autorka tekstów z historii fotografii, koordyndatorka projektów koncentrujących się na udostępnianiu archiwów fotograficznych w internecie.

dr Agnieszka Rayss – fotografka, edukatorka, zajmuje się fotografią dokumentalną, jest współzałożycielką Sputnik Photos – stowarzyszenia zrzeszającego fotografów z Polski i innych krajów Środkowo-Wschodniej, specjalizujących się w fotografii dokumentalnej, nagradzanych na międzynarodowych i krajowych konkursach fotograficznych, autorów książek i wielu  projektów fotograficznych.

 

Restart. Nowa normalność

Anna Zawadzka, Jan Dawgiałło

W obliczu kryzysu klimatycznego i postępującej utraty bioróżnorodności konieczne jest natychmiastowe podjęcie działań, nawet drobnych, ale będących przyczynkiem do większej zmiany. Potrzebne są zmiany w kierunku samowystarczalności, niezależności energetycznej, żywieniowej. Podczas warsztatu zajmiemy się miejską permakulturą –  zintegrowaną filozofią projektowania, łączącą ekologię, ogrodnictwo, rolnictwo, architekturę, zarządzanie zasobami i budowanie społeczności. Polem doświadczalnym dla budowy kilku małych form będzie obecna siedziba teatru Komuna Warszawa – teren dawnej szkoły przy ul. Emilii Plater.

Pracownia mech.build: Anna Zawadzka – architektka i socjolożka i Jan Dowgiałło – architekt. Działamy na polu architektury kryzysu klimatycznego. Zajmujemy się projektowaniem ekologicznym w różnych skalach, w oparciu o materiały naturalne i recyklingowe.  Pracujemy na pograniczu architektury, sztuki, przyrody i nauki. Nasze działania opieramy na dialogu i szacunku do otaczającego nas świata. Projektujemy przestrzenie miejskie, obiekty, wnętrza, instalacje, interwencje. Prowadzimy warsztaty, uczymy, animujemy.

 

Rozgrzewki demokratyczne

Magdalena Przybysz

Zajęcia będą poświęcone analizie współczesnych zjawisk choreograficznych w przestrzeni miasta, mających swoją manifestację zarówno wewnątrz budynków (np.: dyskoteki, kawiarnie, uczelnie, mieszkania), jak i na zewnątrz (np.: parki, komunikacja miejska, ulice). Najważniejszym kryterium – filtrem przesiewania zaobserwowanych i rekonstruowanych zjawisk choreograficznych będzie ich stopień „demokratyczności”. Celem ćwiczeń somatycznych i gier choreograficznych będzie rozgrzanie ciała jako podstawowego narzędzia doświadczania ruchu i przygotowanie go do rekonstrukcji zaobserwowanych choreografii, aby następnie poddać je refleksji.

Magdalena Przybysz – choreografka, performerka, wykładowczyni, trenerka. Jest jedną z bohaterek książek o tańcu Anny Królicy „Pokolenie solo” oraz Witolda Mrozka „Nowy taniec”. Kierowniczka i wykładowczyni studiów podyplomowych na SWPS „Komunikacja w organizacji oparta na empatii” oraz wykładowczyni na Kursie Choreografii Scenicznej Iwony Olszowskiej w Krakowie. Tworzy choreografie taneczne i teatralne , współpracowała min. z Michałem Kmiecikem, Dominiką Knapik, Rafałem Urbackim, Igą Gańczarczyk, Klaudią Hartung-Wójciak.

 

Strategie obecności w sztuce

prof. Janusz Bałdyga

Zajęcia będą poświęcone analizom i próbom konstruowania działań przestrzennych opartych o postulat obecności w określonych warunkach społecznych i przestrzennych.  Chodzi o praktyczną znajomość takich pojęć jak przestrzeń, miejsce, dystans, izolacja etc. Rezultatem będzie poznanie mechanizmów tworzenia języka sztuki performance i szeroko pojętej akcji. Będziemy konstruować znak wokół figury performera uwzględniając takie pojęcia, jak: ciało, figura, sylweta, ślad, pamięć. Kolejnym krokiem będzie poznanie mechanizmów tworzenia komunikatu w oparciu o redukcję, nadmiar, repetycję i zaniechanie.

prof. Janusz Bałdyga – zajmuje się performancem, obiektem i rysunkiem. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, członek grupy twórczej Pracownia. W latach 1977-79 współprowadził „Pracownię” Dziekanka. Od 1979 roku jest członkiem Akademii Ruchu. Od 1982 roku prowadzi autorski program edukacyjny, a od 2009 roku – Pracownię Performance na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

 

Śpiewalnia – warsztat śpiewu głosem naturalnym

Agata Harz

Warsztat poświęcony będzie śpiewaniu traktowanemu jako jedna z podstawowych aktywności człowieka. Zajmiemy się nauką techniki wokalnej praktykowanej w śpiewie tradycyjnym w Europie środkowo-wschodniej, a szczególnie w Polsce nizinnej oraz repertuarem związanym z cyklem życiowym i dorocznym z różnych regionów Polski, np. Mazowsza, Lubelszczyzny i Kurpiów. Spojrzymy na człowieka jako na istotę akustyczną, zastanowimy się nad miejscem śpiewu i pieśni w kulturze tradycyjnej i współczesnej oraz ich funkcjom w życiu jednostki i społeczności.

Agata Harz – śpiewaczka, członkini Warszawskiego Domu Tańca, już od lat 90. XX wieku zajmuje się archaicznymi technikami śpiewu, prowadząc badania terenowe w różnych regionach Polski (Mazowsze, Radomskie, Lubelskie, Kurpie) archiwizuje stary folklor oraz uczy się pieśni bezpośrednio od starszych śpiewaków i śpiewaczek wiejskich. Współtwórczyni awangardowej grupy „Księżyc”, wokalistka „Bractwa Ubogich” (pierwszej w Polsce kapeli z miasta zajmującej się polską muzyką tradycyjną „in crudo”), zespołu „Pies szczeka” oraz „Wędrowiec”. Współpracuje z Filharmonią Narodową, uczestnicząc w koncertach dla dzieci i młodzieży w ramach Działu Edukacji oraz z Teatrem Polskiego Radia.

agataharz.wix.com/ahaha

 

Terytoria sztuki: prywatne/publiczne

Maria Parczewska

Warsztaty podejmują temat procesu twórczego i sposobów projektowania warunków sprzyjających postawie twórczej. Twórczość rozumiana jest tu również pozaartystycznie – jako postawa gotowości do zmiany stereotypów i nawyków działania; wchodzenie w sytuacje sprzyjające poszukiwaniu nowych rozwiązań w edukacji artystycznej i animacji kultury oraz podejmowanie niekonwencjonalnych działań. Celem warsztatu jest rozpoznanie możliwości wykorzystania w działaniach zawodowych zarówno wizualnych języków sztuki współczesnej – bez odwoływania się do tzw. zdolności artystycznych – jak i pozaartystycznych, aktywnych metod pracy z grupą i społecznościami lokalnymi.

Maria Parczewska – magister psychologii; w latach 1990-2017 kuratorka CSW Zamek Ujazdowski; od 28 lat nauczycielka akademicka: m.in. w Akademii Teatralnej w Warszawie (Wydział Wiedzy o Teatrze), na Studiach Kuratorskich (Wydział Historii Sztuki UJ), na Wydziale Zarządzania PW, w Instytucie Kultury Polskiej UW. Projektantka wydawnictw artystycznych i obiektów sztuki użytkowej znajdujących się w Kolekcji CSW w Warszawie, w Muzeum Plakatu i Muzeum Etnograficznym w Warszawie.