W poszukiwaniu stylu to opis piętnastu lat funkcjonowania Teatru Narodowego w dwudziestoleciu międzywojennym. W kolejnych rozdziałach autor omawia perypetie związane z inauguracją nowej-starej instytucji, dyskusje dotyczące programu Teatru Narodowego, a wreszcie zmagania kolejnych dyrektorów z tworzeniem repertuaru pierwszej sceny w kraju. Teatr nieustannie mierzył się z kryzysami artystycznymi, organizacyjnymi i ekonomicznymi. W ciągu piętnastu lat dyrekcja zmieniała się ośmiokrotnie. Autor oddaje sprawiedliwość Teatrowi Narodowemu międzywojnia. Przypomina o zapomnianych, lecz wybitnych premierach, choć nie szczędzi krytycznych uwag o sztukach niegodnych afisza na placu Teatralnym. Sporo uwagi poświęca też miejscu Teatru Narodowego w społeczeństwie, jego relacjom z publicznością.