Przejdź do głównej treści →

prof. dr hab. Wojciech Dudzik


Zakład Teatru i Widowisk
wdudzik@uw.edu.pl

Dyżury
w semestrze letnim 2023/2024:
poniedziałek, godz. 13:15-14:15 (dziekanat, pok. 116)
piątek, godz. 12:00-13:00 (s. 01)
(po wcześniejszym kontakcie mailowym)

Teatrolog i kulturoznawca zajmujący się teatrem i widowiskami XX i XXI wieku, w szczególności karnawałem; profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk IKP i jego kierownik w latach 2009–2020, Członek Rady Wydziału Polonistyki UW oraz Rad Naukowych: IKP oraz Instytutu Literatury Polskiej. Jest także członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN. Należy do Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego i Międzynarodowego Towarzystwa im. Hermanna Hessego, a od 2012 roku jest prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Od roku 2016 pełni na Wydziale Polonistyki funkcję prodziekana ds. rozwoju kadry naukowej.

W IKP prowadzi m.in. zajęcia z historii kultury polskiej XX wieku (teatr), antropologii widowisk, antropologii karnawału i konwersatoria.

Doktorat uzyskał na podstawie rozprawy Działalność teatralna Wilama Horzycy w latach 1948–1959 (1990, wyd. książki 1990), a habilitację na podstawie książki Karnawały w kulturze (2006, wyd. książki 2005, Nagroda indywidualna Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 2006). Ponadto opublikował książki autorskie Wieża Hölderlina i inne miejsca (2000), Struktura w antystrukturze. Szkice o karnawale i teatrze (2013), W poszukiwaniu stylu. Teatr Narodowy 1924-1939 (2015), Maska w kulturze współczesnej Europy. Teorie i praktyki (2020).

Jest współautorem podręczników akademickich Teatr w kulturze (1991, wyd. 5 – 1998) i Antropologia widowisk (2005, 2010, Nagroda zespołowa Rektora UW 2005); oraz podręcznika Wiedza o kulturze. Podręcznik. Liceum ogólnokształcące, liceum profilowane, technikum (2003, wyd. 7 – 2011).

Redaktor i edytor m.in. książek: Franciszek Siedlecki, O sztuce scenicznej. Artykuły i recenzje z lat 1910-1929 (1991); Świadomość teatru. Polska myśl teatralna drugiej połowy XX wieku (2007); Teatr Obiecany. 30 lat „Gardzienic” (2008, ze Zbigniewem Taranienką); Rytuał, dramat, teatr, święto. Wstęp do teorii widowiska kulturowego (2009); Ekspresjonizm w teatrze niemieckim (2009, z Małgorzatą Leyko); Theater-Bewusstsein. Polnisches Theater in der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunderts: Ideen – Konzepte – Manifeste (2011); Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne (2011). Autor przekładów: Christopher Balme, Wprowadzenie do nauki o teatrze (2002, 2005, z Małgorzatą Leyko), Hermann Hesse, Dzieciństwo czarodzieja i inne prozy autobiograficzne (2003, z Ładą Jurasz-Dudzik).

Ostatnio kierował projektem naukowym NCN „Maska w kulturze współczesnej Europy: obrzęd – karnawał – teatr – zabawa – sztuka”. Zob. http://maski.encyklopediateatru.pl/. Pełni też funkcję współredaktora merytorycznego internetowej Encyklopedii Teatru Polskiego.

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności