Nagroda Rektora Uniwersytetu Warszawskiego w 2010 roku.
Książka ta bierze swój początek ze spotkań, życzliwości wielu osób i z fascynacji. Jest książką rozmów, a zarazem książką naukową, gdyż jej problematyka niewiele ma wspólnego z doraźną publicystyką. Wiąże się bezpośrednio z pracami i zainteresowaniami tego, który rozmowy prowadził, i on za ich kształt ponosi pełną odpowiedzialność. Natomiast treść tych rozmów jest w całości zasługą moich rozmówców, więc – trzeba to w tym miejscu wyrazić z całą stanowczością – jest to przede wszystkim ich książka. Oni – Jacques Le Goff, Roger Chartier, Jean Hébrard, Daniel Fabre, Philippe Lejeune – są jej właściwymi autorami. Główne tematy rozmów to : przemiany w historiografii dwudziestowiecznej; oralność, piśmienność, druk, słowo elektroniczne w kulturze; historia książki i historia lektury jako sposoby uprawiania historii kultury ; badanie autobiografii, dzienników intymnych, zapisów codziennych jako praktyk piśmiennych ; antropologiczny sposób rozumienia literatury.
