Kulturoznawca, badacz teatru i widowisk, w szczególności karnawału; profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk IKP i jego kierownik w latach 2009–2020, członek Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, Rady Wydziału Polonistyki UW oraz Rady Naukowej IKP; Prodziekan Wydziału Polonistyki w latach 2016–2024. Jest także członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN; należy do Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Międzynarodowego Towarzystwa im. Hermanna Hessego, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego „Societas Jablonoviana”, a w latach 2012–2024 był prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. W 2024 roku został odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W IKP prowadzi m.in. zajęcia z historii kultury polskiej XX wieku (teatr), antropologii widowisk, antropologii karnawału i konwersatoria.
Doktorat uzyskał na podstawie rozprawy Działalność teatralna Wilama Horzycy w latach 1948–1959 (1990, wyd. książki 1990), a habilitację na podstawie książki Karnawały w kulturze (2006, wyd. książki 2005, Nagroda indywidualna Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 2006). Ponadto opublikował książki autorskie Wieża Hölderlina i inne miejsca (2000), Struktura w antystrukturze. Szkice o karnawale i teatrze (2013), W poszukiwaniu stylu. Teatr Narodowy 1924-1939 (2015), Maska w kulturze współczesnej Europy. Teorie i praktyki (2020).
Jest współautorem podręczników akademickich Teatr w kulturze (1991, wyd. 5 – 1998) i Antropologia widowisk (2005, 2010, Nagroda zespołowa Rektora UW 2005); oraz podręcznika Wiedza o kulturze. Podręcznik. Liceum ogólnokształcące, liceum profilowane, technikum (2003, wyd. 7 – 2011).
Redaktor i edytor m.in. książek: Franciszek Siedlecki, O sztuce scenicznej. Artykuły i recenzje z lat 1910-1929 (1991); Świadomość teatru. Polska myśl teatralna drugiej połowy XX wieku (2007); Teatr Obiecany. 30 lat „Gardzienic” (2008, ze Zbigniewem Taranienką); Rytuał, dramat, teatr, święto. Wstęp do teorii widowiska kulturowego (2009); Ekspresjonizm w teatrze niemieckim (2009, z Małgorzatą Leyko); Theater-Bewusstsein. Polnisches Theater in der zweiten Hälfte des 20. Jahrhunderts: Ideen – Konzepte – Manifeste (2011); Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne (2011). Autor przekładów: Christopher Balme, Wprowadzenie do nauki o teatrze (2002, 2005, z Małgorzatą Leyko), Hermann Hesse, Dzieciństwo czarodzieja i inne prozy autobiograficzne (2003, z Ładą Jurasz-Dudzik).
Ostatnio kierował projektem naukowym NCN „Maska w kulturze współczesnej Europy: obrzęd – karnawał – teatr – zabawa – sztuka”. Zob. http://maski.encyklopediateatru.pl/. Pełni też funkcję współredaktora merytorycznego internetowej Encyklopedii Teatru Polskiego.
