Historyczka nowoczesnej kultury polskiej, badaczka kultury wizualnej, filmoznawczyni, zajmuje się również problematyką ciała i gender. Od 2016 roku dyrektorka Instytutu, wcześniej jego wicedyrektorka (2012–2016) oraz kierująca Zakładem Filmu i Kultury Wizualnej (2006–2014).
Prowadzone zajęcia: antropologia kultury wizualnej, historia kultury XIX wieku, historia kultury XX wieku, Od fotografii do Facebooka. Nowoczesny podmiot i media wizualne, Pamięć o Auschwitz, Fototożsamość. Ciało i pamięć w kulturze wizualnej (seminarium magisterskie i licencjackie), warsztat Media w kulturze, warsztat krytyczny.
Autorka książki Twarze w tłumie (2005, Nominacja do Nagrody Nike, Nagroda im. Michałka za najlepszą książkę filmoznawczą), współautorka Obyczajów polskich. Wiek XX w krótkich hasłach (2008) oraz dwutomowej pracy Kultura wizualna w Polsce (2017), redaktorka antologii Film i historia (2008, Nagroda Rektora UW) i monograficznego numeru „Kultury Współczesnej” Powrót do archiwów (4/2011), współredaktorka tomów zbiorowych Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017) oraz Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce 1821–1929 (2017), współredaktorka podręczników akademickich Antropologia ciała (2008) oraz Antropologia kultury wizualnej (2012), redaktorka i współtłumaczka książki Jonathana Crary’ego Zawieszenia percepcji. Uwaga, spektakl i kultura nowoczesna (2009). Jest także współautorką podręcznika do wiedzy o kulturze dla szkół ponadgimnazjalnych Człowiek w kulturze (2006).
W latach 1994–2008 pracowała w zespole prowadzącym specjalizację „Animacja kultury” i koordynującym międzynarodowe projekty z dziedziny animacji kultury, finansowane z programu UE „Leonardo da Vinci”: ANIMA (1998–2001), ANIMUS (2001–2004) i ANIMATOR (2006–2008). Redaktorka i współautorka publikacji dotyczących działania w kulturze: Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość (2002), Teraz! Animacja kultury (2008), Lokalnie: animacja kultury / community arts (2008). Członkini Rady Programowej Forum Przyszłości Kultury. Współautorka polityki kulturalnej m.st. Warszawy przyjętej w 2020 roku.
W latach 2013–2016 kierowała projektem badawczym „Kultura wizualna w Polsce: języki, pojęcia, metaobrazy” (NCN, program OPUS, 2012/05/B/HS2/03985). Celem projektu był „archeologiczny” namysł nad widzeniem i jego praktykami w kulturze polskiej od końca XIX wieku do dzisiaj. Współprowadziła także projekt „Wytwarzanie i analiza źródeł w sztukach wykonawczych” (NPRH, 11H 11 017080) i uczestniczyła w projektach poświęconych badaniu XIX-wiecznych wystaw tematycznych i pamięci o Zagładzie.
Współzałożycielka i w latach 2013–2020 współredaktorka pisma „Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej”. Regularnie publikuje artykuły dotyczące różnych form sztuk wizualnych, m.in. w „Dwutygodniku.com”, „Kinie”, „Widoku”.
Pracuje nad książką o wizualnych formach pamięci o Auschwitz oraz o narracjach i praktykach związanych z alkoholem w kulturze polskiej.
